*دنیامانند پژواك اعمال و خواستهای ماست. اگر به جهان بگویی: ”سهم منو بده...“ دنیا

مانند پژواكی كه از كوه برمی گردد، به تو خواهد گفت:

”سهم منوبده....“ و تو در كشمكش با دنیا دچار جنگ اعصاب می شوی. اما اگر به دنیا

بگویی: ”چه خدمتی برایتان انجام دهم؟....“ دنیا هم بتو خواهد گفت:

خدمتی برایتان انجام دهم؟ چه...“

*هركس به دیگری زیانی برساند و یا ضربه ای به كسی بزند، بیشترین زیان را خوداز

آن خواهد دید، چرا كه هركس در دادگاه عدل الهی در برابر اعمال ناروایخودش مسؤول است

*به هر كاری كه دست زدید، نیاز به خداوند و خدمت به مردم را در نظر داشته باشید، زیرا

این شیوه ی زندگی معجزه آفرینان است.

*درستكارترین مردم جهان، بیشترین احترام را بسوی خود جلب شده می بینند، حتی اگر

آماج بیشترین بدرفتاریها و بی حرمتیها قرار گیرند. 

*تنها راه تغییر عادتها، تكرار رفتارهای تازه است

* برای آغاز هر تحول در خود، ابتدا منبع تولید ترس و نفرت را در وجود خود شناسایی و

ریشه كن كنید

*از مهم ترین كارهایی كه به عنوان یك آدم بزرگ می توانید انجام دهید اینست كه گهگاه به

شادمانی دوران كودكی برگردید. 
 * 

* اگر مختارید كه بین حق به جانب بودن و مهربانی یكی را انتخاب كنید، مهربانی را

انتخاب كنید

*دروغ انفجاریست در اعتماد به نفس تو

انتخاب با توست ، میتوانی بگوئی : صبح به خیر خدا جان

یا بگوئی : خدا به خیر کنه ، صبح شده . .

( وین دایر )

به دل خود مراجعه کنید و نسبت به تمام کسانی که در گذشته از دست

آنها ناراحت شده اید احساس محبت نمایید. هر جا ناراحت شدید اقدام به

بخشش و عفو نمایید. عفو و گذشت پایه بیداری معنوی است.

عشقم نثار کسی ا ست که با دستپاچگی در جاده‌ها از من سبقت می‌گیرد. به کسی که در گوشهٔ خیابان به حالت احتیاج افتاده‌است، کمی پول بیشتری می‌دهم. بین جر و بحثهای مردم در یک سوپر مارکت می‌روم و سعی می‌کنم به آن محیط عشق ببرم. در غالب هزاران راه، هر روز، عبادت معنویم بخشش عشق است و نه اینکه فقط یک مسلمان باشم بلکه سعی می‌کنم شبیه به حضرت محمد(ص)باشم.

آنان که به قضاوت زندگی دیگران می نشینند, از این حقیقت غافلند که با صرف نیروی خود
در این زمینه, خویشتن را از آرامش و صفای باطن محروم می کنند..

الهی توفیقم ده که بیش از طلب همدردی, همدردی کنم..

بیش از آنکه مرا بفهمند, دیگران را درک کنم..

پیش از آنکه دوستم بدارند, دوست بدارم.

زیرا در عطا کردن است که می ستانیم و در بخشیدن است که بخشیده می شویم و در
مردن است که حیات ابدی می یابیم.




اگر شخصیت خود را با فعالیت‌های شغلی خویش می‌سنجید، پس وقتی كار نمی‌كنید فاقد شخصیت هستید.(وین دایر

*دنیامانند پژواك اعمال و خواستهای ماست. اگر به جهان بگویی: ”سهم منو بده...“ دنیا

مانند پژواكی كه از كوه برمی گردد، به تو خواهد گفت:

”سهم منوبده....“ و تو در كشمكش با دنیا دچار جنگ اعصاب می شوی. اما اگر به دنیا

بگویی: ”چه خدمتی برایتان انجام دهم؟....“ دنیا هم بتو خواهد گفت:

خدمتی برایتان انجام دهم؟ چه...“

*هركس به دیگری زیانی برساند و یا ضربه ای به كسی بزند، بیشترین زیان را خوداز

آن خواهد دید، چرا كه هركس در دادگاه عدل الهی در برابر اعمال ناروایخودش مسؤول است

*به هر كاری كه دست زدید، نیاز به خداوند و خدمت به مردم را در نظر داشته باشید، زیرا

این شیوه ی زندگی معجزه آفرینان است.

*درستكارترین مردم جهان، بیشترین احترام را بسوی خود جلب شده می بینند، حتی اگر

آماج بیشترین بدرفتاریها و بی حرمتیها قرار گیرند. 

*تنها راه تغییر عادتها، تكرار رفتارهای تازه است

* برای آغاز هر تحول در خود، ابتدا منبع تولید ترس و نفرت را در وجود خود شناسایی و

ریشه كن كنید

*از مهم ترین كارهایی كه به عنوان یك آدم بزرگ می توانید انجام دهید اینست كه گهگاه به

شادمانی دوران كودكی برگردید. 
 * 

* اگر مختارید كه بین حق به جانب بودن و مهربانی یكی را انتخاب كنید، مهربانی را

انتخاب كنید

*دروغ انفجاریست در اعتماد به نفس تو

انتخاب با توست ، میتوانی بگوئی : صبح به خیر خدا جان

یا بگوئی : خدا به خیر کنه ، صبح شده . .

( وین دایر )

به دل خود مراجعه کنید و نسبت به تمام کسانی که در گذشته از دست

آنها ناراحت شده اید احساس محبت نمایید. هر جا ناراحت شدید اقدام به

بخشش و عفو نمایید. عفو و گذشت پایه بیداری معنوی است.

عشقم نثار کسی ا ست که با دستپاچگی در جاده‌ها از من سبقت می‌گیرد. به کسی که در گوشهٔ خیابان به حالت احتیاج افتاده‌است، کمی پول بیشتری می‌دهم. بین جر و بحثهای مردم در یک سوپر مارکت می‌روم و سعی می‌کنم به آن محیط عشق ببرم. در غالب هزاران راه، هر روز، عبادت معنویم بخشش عشق است و نه اینکه فقط یک مسلمان باشم بلکه سعی می‌کنم شبیه به حضرت محمد(ص)باشم.

آنان که به قضاوت زندگی دیگران می نشینند, از این حقیقت غافلند که با صرف نیروی خود
در این زمینه, خویشتن را از آرامش و صفای باطن محروم می کنند..

الهی توفیقم ده که بیش از طلب همدردی, همدردی کنم..

بیش از آنکه مرا بفهمند, دیگران را درک کنم..

پیش از آنکه دوستم بدارند, دوست بدارم.

زیرا در عطا کردن است که می ستانیم و در بخشیدن است که بخشیده می شویم و در
مردن است که حیات ابدی می یابیم.




اگر شخصیت خود را با فعالیت‌های شغلی خویش می‌سنجید، پس وقتی كار نمی‌كنید فاقد شخصیت هستید.(وین دایر